آداب و رسوم قسمت دوم

موسیقی

استان گیلان یکی از غنی ترین گنجینه های فرهنگ موسیقی را داراست. دکتر امیراشرف آریانپور در کتاب گیلان می نویسد: این گنجینه غنی فرهنگ موسیقی، برخلاف بسیاری از مناطق ایران از وحدت سبک برخوردار نیست. به این معنا که نقاط مختلف گیلان چه از نظر تنوع آوازها و چه از لحاظ خصوصیات ملودی و ریتم از سبک های متفاوتی برخوردارند و این تفاوت سبک به خصوص بین موسیقی مردم تالش با موسیقی محلی مناطق دیلمان و اسپیلی و سایر نواحی گیلان به چشم می خورد.
به طور کلی مردم تالش سه نوع آهنگ دارند: قدیم دستان، تالش دستان و تازه دستان. آهنگ های گیلان به ویژه در سیاهکل و دیلمان از طبیعت الهام گرفته اند و غالباً به صورت بکر و دست نخورده باقی مانده اند.
در سال 255هـ. ق احمد بن توکل، ندیم خلیفه عباسی معتمد علی الله، در کتابی تحت عنوان "الموسیقی العراقیه" که بخشی از آن درباره موسیقی دیلمان بود آورده است: "آوازخوانی مردم خراسان با زنج است که دارای هفت سیم است و زخمه آن مانند زخمه چنگ است و آوازخوانی مردم ری و طبرستان و دیلمان با تنبورهاست...".
ابونصر فارابی نیز در کتاب "الموسیقی" (339 هـ. ق) از تنبور گیلانی نام برده است: "تنبور خراسانی دارای دو سیم است و گونه ای دیگر تنبور جیلی (گیلانی) است. شیوه کوک تنبور گیلانی از شیوه کوک خراسانیان جداست".

صفحه نخست سایت

دکتر امیراشرف آریانپور ، موسیقی گیلان ، گنجینه موسیقی گیلان ، فرهنگ موسیقی گیلان ، ملودی های رایج ، موسیقی محلی ، دیلمان ، اسپیلی ، تالش ، طوالش ، سیاهکل ، موسیقی رحیم آباد ، الموسیقی العراقیه ، ابونصر فارابی ، کتاب الموسیقی ، تنبورگیلانی ، کوک کردن تنبور